15. Pięć Smaków: wskazówki zegara i pochyłe drzewo
Oto niepewna młodość zamienia się w pełną żalu i zgryzoty starość, a życie Maem jawi się jako pechowy splot wydarzeń…
Oto niepewna młodość zamienia się w pełną żalu i zgryzoty starość, a życie Maem jawi się jako pechowy splot wydarzeń…
„Miso” oznacza „szczęście”. Takie imię nosi główna bohaterka filmu, choć zdecydowanie daleko jej do przeżywania tego uczucia. Nie ma na to czasu, od rana do nocy…
Mikami jest byłym członkiem jakuzy, który po 13 latach odsiadki za morderstwo, wychodzi na wolność. Mimo że bohater nie okazuje specjalnej skruchy wobec czynu, jakiego lata wcześniej dokonał, postanawia spróbować zacząć życie od nowa, tym razem w świetle prawa, uczciwie.
Werdykt jest filmem szokującym i nie biorącym jeńców. Raymund Ribay Gutierrez kreśli swoją historię z tak bezwzględnym, momentami naturalistycznym…
Nie ulega wątpliwości, że VR otworzył nowe drogi dla apologetów immersyjnej interaktywności w kinie. Oto świat diegezy filmowej otwiera się na widzów…
„Kropla piekna” Cho Kyung-hun to animacja zaangażowana w walkę przeciwko uniwersalnemu postrzeganiu ludzkiego piękna i medialnym wzorcom, które wciąż jeszcze wyznaczają modowe trendy…
Tybetański twórca przygląda się konfliktowi wynikającemu ze spotkania zwyczajów, wierzeń i konserwatywnej kultury z chińską polityką jednego dziecka.
Zaśpiewaj to, Bulbul opowiada o tragedii utraconej młodości, odebranej przez konserwatywne społeczeństwo. Dorastanie, choć zmierza swoim naturalnym torem – pojawiają się pierwsze, niewinne miłostki, spojrzenia, spotkania – zostaje brutalnie wstrzymane.
Choć SABU podąża utartymi ścieżkami – portret emocjonalnego zabójcy nie jest niczym nowym – robi to na najwyższym poziomie, łącząc gatunki co najmniej tak sprawnie, jak Bong Joon-ho (Parasite, Snowpiercer) i udowadniając, że posługiwanie się i zabawa ogranymi wzorami narracyjnymi nie muszą być czymś złym.
Fruit Chan rozkoszuje się w swoim filmie przemocą wobec kobiety. Mimo że sam utrzymuje, że jego film nie jest anty-feministyczny, ciężko nie odnieść wrażenia, że jest co najmniej obraźliwy. Bohaterowie nie wywołują sympatii. To problem, ponieważ odbiegają od normy. Jeden jest kaleką, drugi głupcem, trzeci niedorajdą. To ten sam inny świat, który zdążyliśmy poznać we wcześniejszych filmach twórcy. Tym razem jednak jest to świat, który wywołuje więcej pogardy niż współczucia czy zainteresowania.