Tamte lasy, tamte trufle – recenzja „Truflarzy”
Próbując oddać ducha trufli, twórcy połączyli ze sobą wysmakowane kadry oraz proste, ludzkie historie.
Próbując oddać ducha trufli, twórcy połączyli ze sobą wysmakowane kadry oraz proste, ludzkie historie.
Oto niepewna młodość zamienia się w pełną żalu i zgryzoty starość, a życie Maem jawi się jako pechowy splot wydarzeń…
Choć można odnieść wrażenie, że film Trefza ugina się pod skalą i charyzmą postaci artysty, reżyser nie jest wobec Denevana całkiem bezkrytyczny i brązowniczy.
W swojej nagrodzonej w Wenecji „Ziemi jałowej” Ahmad Bahrami aktualizuje obraz Iranu, do jakiego przyzwyczaiły nas Zachodnie festiwale.
Paris jest chory i nie jest już w stanie samodzielnie funkcjonować. Do Aten po latach powraca więc jego jedyna córka, Artemis.
Camilleri portretuje upartą męskość z dużą subtelnością. Owszem, neorealistyczny obraz amerykańsko-maltańskiego reżysera jest męskocentryczny, ale…
„Gerda” Natalii Kudryashovej jest zderzeniem delikatnej, niewinnej duszy z dziką codziennością, w której trzeba walczyć o przetrwanie.
Jeśli mielibyśmy wyobrazić sobie sitcom w stylu slow cinema, to jest nim właśnie „Dziewczyna i pająk”.
Lipman miesza różne porządki łamiąc czwartą ścianę, nadając lalkom status równy lalkarzom, ożywiając je nie tylko fizycznie, lecz również karmiąc je ontologicznymi lękami.
Drugi odcinek Teorii i historii kina.