20. MFF Watch Docs: o godności w starości
Pryzmat kamery jest dla Sody narzędziem poznania świata z poziomu carte blanche, z poziomu dziecka patrzącego na niego zmysłami i emocjami, a nie doświadczeniem.
Pryzmat kamery jest dla Sody narzędziem poznania świata z poziomu carte blanche, z poziomu dziecka patrzącego na niego zmysłami i emocjami, a nie doświadczeniem.
Bahman Kiarostami, syn wybitnego, zmarłego przed kilkoma laty irańskiego reżysera, Abbasa Kiarostamiego, spełnia w swoim Exodusie założenia kina-oka. Oto chwyta za kamerę i po prostu – obserwuje ludzi. Z tego niezwykle prostego i naturalnego, jak się zdaje, aktu obserwacji wynika bardzo wiele.
W „Granicy” widać lepiej niż gdziekolwiek indziej, jak silnie ściera się naturalna, wydawałoby się, chęć do pomocy ludziom, którzy stracili dom, z podskórnym strachem przed Innym podsycanym przez media i regulowanym przez prawo…
Film Pozdorovkina oczyszcza ludzkie sumienia, winą za całe zło, spadające na pracowników, których prawa są ograniczane, obarczając postęp technologiczny.
Celem Mainga jest zwrócenie uwagi społecznej na problem opartej na systemie kwotowym polityki nowojorskiej policji.