Tytułowe 18 kiloherców jest częstotliwością dźwięku podobno niesłyszalną dla dorosłych. Dorosłych, którzy w filmie Sharipova mówią zupełnie innym językiem, niezrozumiałym dla młodzieży….
Reżyserka jak gdyby cofnęła się w twórczym rozwoju do wieku nastoletniego, jakby już nie potrafiła posługiwać się dojrzałym, przez samą siebie wypracowanym językiem filmu.
Choć mogłoby się wydawać, że konwencja komedii gangsterskiej, wzmocniona dodatkowo westernem (a właściwie easternem), to doskonały pretekst do zmierzenia się z toksycznym wyobrażeniem polskości…
Mamy 2025 rok, Wschodnia Ukraina. Minął rok od zakończenia wyniszczającej wojny. Opustoszały, niemal pozbawiony roślinności krajobraz, w którym brakuje zdatnej do picia wody, jest jednym wielkim pobojowiskiem, polem minowym i cmentarzem. Resztki przemysłu wycofują się z regionu razem z ludźmi zmuszonymi porzucić swoje dawne życie i wyruszyć na poszukiwanie szczęścia gdzie indziej.
Utrzymana w formie przypowieści historia może być odbierana jako pochodna kina eksploatacji – może nie rape, ale na pewno revenge.Tak wygląda solidna bajka – opowieść niebojąca się dekonstrukcji przemocy i ważnych, uniwersalnych tematów.
Przenieść grób, czyli pełnometrażowy debiut młodego koreańskiego reżysera, Seung-o Jeonga, to udany przekrój koreańskiego społeczeństwa z perspektywy jednej trzypokoleniowej rodziny.
Merab marzy o tym, by zostać słynnym tancerzem. Ma jednak problem, ponieważ w gruzińskim balecie liczy się ekspozycja męskiej energii, a chłopak ma talent do delikatniejszych ruchów. Hierarchia pragnień zacznie się zmieniać wraz z pojawieniem się nowego uczucia – pożądania.
Powierzchownie nie możemy przyczepić się do technicznego wykonania, jakości obrazu, dźwięku, scenariusza opartego na faktach, czy tematu – nieludzko taktowanych kobiet w zaostrzającej swój fundamentalizm religijny Algierii 1997 roku. Ale właśnie ta perfekcja jest czymś, co kompletnie łamie wiarygodność filmu. Bohaterki w Lalce nie tylko są napisane jak w amerykańskim filmie, ale również zostały tak nakręcone.
Shindisi jest historią opartą na prawdziwych wydarzeniach – czy raczej pewną wojenną opowieścią o bohaterskich czynach gruzińskich cywili i żarliwym duchu, który płonie nie tylko w młodych żołnierzach.
Młody, 14-letni chłopak z Kambodży decyduje się porzucić ciężką pracę na rodzinnym polu ryżowym i wyrusza samotnie za marzeniem zdobycia kapitału. Niedługo okaże się, że pola ryżowe w rzeczywistości były jedynym rajem, na jaki mógł liczyć.
Kinogawęda to podcast poświęcony tematom około-filmowym oraz światopoglądowym.
W drugiej Kinogawędzie opowiadam o tegorocznej, pandemicznej, 93 edycji Oscarów oraz o obecności osób niepełnosprawnych podczas gali.
The post Kinogawęda: Oscary i osoby niepełnosprawne first appeared on Zawieszony.pl.
